Wat leest dit toch fijn. Een herkenbaar Iberisch decor met dito fauna (ooievaars zijn te gek), en dan de ervaringen beschreven zonder de gebruikelijke Hollandse hoon over andermans regels, wensen, voornemens en eigenaardigheden.
Dank je wel Bart. Wat een mooie woorden schrijf je (ik ga er bijna van blozen). De Hollandse hoon heb ik een broertje dood aan. Ook hier komen steeds meer landgenoten en eigenlijk zijn ze altijd boos op alles wat Portugal maakt tot wat het is: Een land met vele mogelijkheden alleen zijn de aanvliegroutes wat anders dan de meesten gewend zijn.
Fantastisch verhaal! 👏🏽👏🏽Alles gaat anders in dit deel van de wereld. Geduld en aanpassingsvermogen zijn een must om zulke trajecten die je hier zo mooi beschrijft, vol te kunnen houden. Ik zie het ook hier op Mallorca. Vooral in rural gebieden, kun je niet zo maar bouwen (en daar ben ik eigenlijk wel blij mee;) Het zijn vaak lange trajecten. De natuur als voorbeeld voor ons mensen heb je zo treffend beschreven. Wii maken er immers zelf deel van uit, ook al is dat moeilijk te zien als je in de ratrace zit en alsmaar druk bent. Die verbondenheid met de natuur zie je pas wanneer je stappen terug doet en er meer kalmte en rust in het leven is (zo heb ik dat ervaren). En: Wat moedig ook om een makelaarskantoor te beginnen in Extremadura. Jullie hebben lef!
Wat leest dit toch fijn. Een herkenbaar Iberisch decor met dito fauna (ooievaars zijn te gek), en dan de ervaringen beschreven zonder de gebruikelijke Hollandse hoon over andermans regels, wensen, voornemens en eigenaardigheden.
Dank je wel Bart. Wat een mooie woorden schrijf je (ik ga er bijna van blozen). De Hollandse hoon heb ik een broertje dood aan. Ook hier komen steeds meer landgenoten en eigenlijk zijn ze altijd boos op alles wat Portugal maakt tot wat het is: Een land met vele mogelijkheden alleen zijn de aanvliegroutes wat anders dan de meesten gewend zijn.
Fantastisch verhaal! 👏🏽👏🏽Alles gaat anders in dit deel van de wereld. Geduld en aanpassingsvermogen zijn een must om zulke trajecten die je hier zo mooi beschrijft, vol te kunnen houden. Ik zie het ook hier op Mallorca. Vooral in rural gebieden, kun je niet zo maar bouwen (en daar ben ik eigenlijk wel blij mee;) Het zijn vaak lange trajecten. De natuur als voorbeeld voor ons mensen heb je zo treffend beschreven. Wii maken er immers zelf deel van uit, ook al is dat moeilijk te zien als je in de ratrace zit en alsmaar druk bent. Die verbondenheid met de natuur zie je pas wanneer je stappen terug doet en er meer kalmte en rust in het leven is (zo heb ik dat ervaren). En: Wat moedig ook om een makelaarskantoor te beginnen in Extremadura. Jullie hebben lef!
Dank weer voor dit heerlijke verhaal. 🤍☀️
En jij dank voor je verhaal en hoe je van alles herkent. 🙏😀
Mooi verhaal, Liesbeth.
Dank je wel Wim.
Mooi verhaal. Spannend!