
(PORTUGUÊS) (ENGLISH)
Hoe dichter we de kortste dag van het jaar naderen, hoe anders de mensen zich gaan gedragen. De ene omdat hij moet voldoen aan de eisen van het consumentenkerstfeest, de ander vanwege gebrek aan licht waardoor de duisternis van binnen de ruimte krijgt. De ene omdat zijn geluk afhankelijk is van andermans liefde, de ander omdat dat wat hij ook doet, de ander het nooit goed vindt. En al die dingen vallen op in de donkere dagen als je alleen gericht bent op de buitenwereld.
Van de zomer in mijn verhaal over In trance van de zomerse zintuigen en vorige week nog schreef ik hoe gedurende de zomer het licht zo sterk is dat het, of we het nu willen of niet, zomaar bij ons naar binnenstroomt. We worden gevuld met licht. Wanneer je tijdens deze maand wat meer gericht zou zijn op je binnenwereld, dan zou je het innerlijke zonlicht kunnen ervaren, voelen en je erin verheugen.
Ik noem de bron van dit licht de oneindige bron waar anderen god zouden zeggen. Dat laatste woord kan een nogal negatieve connotatie voor veel mensen. Om verwarring te voorkomen, gebruik ik het woord god weinig. Ook leg ik zonder enig materieel wetenschappelijk bewijs het volgende uit, dus hou je vast:
Oneindige bron
In de ongeziene wereld wemelt het van de geesten (van bijvoorbeeld overledenen die zijn blijven hangen bij de aarde) en andere energieën. Daarom vraag ik jullie altijd je verbinding te ervaren met de zon van het centrale universum. Dat is de oneindige bron (god voor de ware kenners) waar de pure levensenergie vandaan komt. Waar alles wordt geweten.
Het universum heb ik geleerd, bestaat uit een centraal universum met daar omheen cirkelend zeven andere universa. De aarde is onderdeel van een van die universa. Er zijn oneindig veel soorten energie die je niet helpen in je groei en die sluit je uit wanneer je je richt op de zon van het centrale universum.
Jij als scheppende mens met de macht om te kiezen, kunt beslissen waarop je je richt.
Uit deze oneindige bron stroomt de mannelijke energie vandaar dat die ook wel Vader wordt genoemd zoals de aarde Moeder wordt genoemd. De aarde draagt namelijk de vrouwelijke energie. Vader is verworden tot de god van de godsdiensten. Voor de meeste mensen onder ons een man met een baard op een troon op een wolk die heel boos kan zijn en van wie je van alles moet. Dat zit zo vastgeroest in de genen van de mensen dat ik liever Oneindige Bron gebruik. Dat dekt de lading beter.
Wil je trouwens ook je verbinding ervaren met de aarde, vraag dan altijd naar de verbinding met de centrale zon van moeder aarde. Dit om andere energieën uit te sluiten.
Vader (=oneindige bron) - Moeder (=de aarde) - Leven (dat ben jij).
Zonder die wisselwerking tussen die twee electromagnetische velden kun jij niet bestaan. Jij bent leven.
Leven betekent kunnen voelen. Je goed voelen, je ziek voelen, je slecht voelen, je verliefd voelen en ga zo maar door. Zonder voelen is er geen leven. Zelfs als je je rot voelt is dat altijd beter dan niets kunnen voelen. Er zijn te veel mensen die niets meer kunnen voelen (zeker onder de zogenaamde wereldleiders). Ja ze denken dat ze iets voelen, en dat is maar een gedachte. Daar kunnen ze prachtige verhalen over vertellen waarmee ze zichzelf en anderen een rad voor ogen draaien. Geloof niets is mijn motto.
Het niet kunnen voelen ontstaat wanneer je vast zit in je hoofd. Dan trekt je lichaam samen, de levensenergie blokkeert en het resultaat is een levenloze huls die alles bedenkt.
Deze derde advent branden er drie kaarsen, bijna het maximale aan hulp van buitenaf om het licht in jezelf terug te vinden. Daarmee gaan we zondag iets doen.
Je bent welkom als altijd. Het duurt een uurtje en je hebt er de rest van je leven plezier van. Als je wilt. Ook dat is een vrije keuze. Stap voor stap met veel geduld is alles mogelijk. Je bent kunstenaar-auteur-schepper van jouw leven. Lees dat maar in mijn verhaal van deze week met de titel If only … .
Tot zondag of een andere keer.