In trance van de zomerse zintuigen
Il dolce far niente | het zoete nietsdoen
(PORTUGUÊS) (ENGLISH)
De waarde van seizoenen
Het zomerseizoen is net zo belangrijk voor ons mensen als de andere seizoenen. Het nut van de zomer wordt vaak onderschat (behalve dan als vakantie) omdat het lastig is om nuttig bezig te zijn, doelen te halen, disciplines te handhaven en focus te hebben. Het is net alsof er een zacht briesje waait in je hoofd dat alles wat je vast wilt pakken, wegblaast. Een nieuw project(je), een studieboek of een nieuwe training. Althans, zo ervaar ik de zomerweken. Als jong meisje al had ik een hekel aan de zomer en beweerde ik dat in de zomer mijn hersens smolten. Oersaai vond ik het en zonde van mijn tijd. Ik had namelijk te goed begrepen dat een mens nuttig moest zijn. Altijd. En dat ik daarna wel een boek mocht lezen of niks doen.Â
Later ontdekte ik dat ik in de zomermaanden me gewoon anders voel, dat ik moeite heb met prioriteiten stellen en om iets nieuws te beginnen. Niets komt dan van de grond. Tenzij ik al op weg was met een project dan werk ik onvermoeibaar verder waardoor het essentiële nut van de zomer aan mij voorbij gaat. En tegenwoordig weet ik dat het een gemiste kans is.Â
Van binnen naar buiten
Het heeft te maken met onze vijf zintuigen. Gedurende de lente verplaatsen die langzaam aan hun focus naar buiten om tijdens de hoge zomer alle energieën rondom ons te kunnen ontvangen en externe indrukken binnen te laten. Na de hoge zomer richting de herfst keren de zintuigen zich langzaam aan weer naar binnen en hebben we tijd om alles dat gedachteloos in ons kwam, plaats te laten nemen (of niet) in ons innerlijk. En als het winter begint te worden zijn de zintuigen volledig naar binnen gericht om het zomerlicht dat in ons huist te gebruiken voor bewuste verdieping. We kunnen het bijvoorbeeld gebruiken om onze schaduwen in het licht te zetten in de donkerste tijden van het jaar. Soms is dat zelfs geen keuze. Kijk maar naar de hoeveelheid ruzies binnen families rond de kerstdagen.
Van buiten naar binnen
In deze periode als de natuur om ons heen slaapt wordt de atmosfeer steeds dichter en zwaarder waardoor ons bewustzijn dat altijd op zoek is naar licht zich genoodzaakt voelt naar binnen te keren om daar alles op orde te brengen. Want nu is er licht dat tot in alle schaduwrijke hoeken van ons onderbewustzijn reikt. Daar, tijdens de winterperiode, kunnen we met behulp van de naar binnen gekeerde zintuigen, tot meer zelfkennis komen zodat we onderscheid leren maken tussen wat ons zorgvuldig opgebouwde ego ons vertelt te doen en wat ons hart heeft te zeggen. Als het allemaal goed gaat, keert de innerlijke rust terug waardoor we beter kunnen weten wat het leven van ons wil.Â
De diepte ontspanning van il dolce far niente
Pas toen ik jaren geleden (na een full-time werkend leven) de zomers in de bergen van Portugal aan den lijve begon te ondervinden, heb ik geleerd me volledig te ontspannen en il dolce far niente over mij te laten komen. Laat ik eerlijk zijn, het heeft me moeite gekost en nu na al die jaren van elkaar afwisselende seizoenen, kan ik alleen maar toegeven aan wat me overkomt. Voor mij is het iedere zomer weer een wonderlijke, diepe ervaring die ik voor geen goud meer zou willen missen.
Terwijl ik na een heerlijke trailtrainingssessie deze ochtend in de bergen nu zit aan te hikken tegen werk dat op me wacht, terwijl het buiten zo lekker is, direct dat werk neer te leggen en weer naar buiten te gaan. Dankjewel voor deze zoete reminder.
Dank je voor je reactie!
In de vroege ochtenduren heeft de levenskracht die het licht in zich draagt de hoogste vibratie. Dus hoe mooi is het dat je dan buiten bent, rennend door de bergen. Ik voel die frisse berglucht. Vanaf het moment dat ik wist over de invloed van de seizoenen op onze zintuigen is er veel veranderd in mijn leven. Het licht is de eerste prioriteit, ook in de winter, al is de zon achter de wolken of achter de kim, de levenskracht is er wel. Zelfs in de winter zijn voor mij de eerste uren essentie voor een harmonieuze dag. Werkse vandaag.