#WoW | Keuze
Over de verborgen angsten achter een keuze maken
(ENGLISH) (PORTUGUÊS)
De herfst is in het land. Ook hier. Dat betekent dat wind, regen, zon, blauwe lucht en donkere wolken elkaar de hele dag afwisselen alsof er daarboven geen keuze gemaakt kan worden tussen regenen, waaien of een schitterende zon die de temperaturen doet oplopen tot wel 25 graden. Het lijkt erop dat ze maar wat doen daarboven.Â
De #WoW is:
Keuze: keus (de; v(m); meervoud: keuzen, keuzes), 1: de daad van het kiezen, 2: de gelegenheid, de vrijheid om te kiezen: we hebben geen (andere) keus er kan slechts één ding gedaan worden, 3: dingen waaruit je kunt kiezen; = aanbod, sortering, 4: wat gekozen wordt, 5: voorkeur
De vraag is nu of ik nog wel ga wandelen met de honden of niet. Onze honden zijn de hele dag buiten op ons land dus ze hoeven niet echt uitgelaten te worden. Vanochtend yogales gegeven, koffie gedronken in het dorp met mijn goede vriendin Lina, thuis geluncht, een heerlijke powernap gedaan van een klein half uurtje (iets gezonders kan ik me niet voorstellen) en toen moest ik kiezen. De IPMA weerapp weet het ook niet. Ik kijk naar de lucht en weet dat nu de juiste tijd is. Ik weiger te luisteren naar de argumentatie in mijn hoofd.Â
De wandeling van zo’n veertig minuten was heerlijk en de eerste druppels vielen pas toen ik terug op ons land was. Stel nou dat ik had geluisterd naar het geklets in mijn hoofd? Naar het denken dat altijd gelijk wil hebben, dan had ik vandaag niet gewandeld.Â
Ik las ooit deze uitspraak van Byron Katie:Â
No decision, no fear
Toen, begin jaren negentig begreep ik daar niets van. Ik maakte in mijn jonge jaren vele keuzes op een dag en met mijn sterk ontwikkelde wil volbracht ik van alles tegen de stroom in. Nooit liet ik me kennen. Want opgevoed met het motto:
Where we come from we’re tough
en zo was ik mijn eigen keuzes geworden. Ik was niet omver te blazen en duldde van niemand advies, raad of medeleven. Was ik een tevreden mens? Nee.Â
Toen ik op een dag een nieuw pad insloeg en allerlei nieuwe ervaringen en inzichten had, begreep ik ineens hoe het eigenlijk werkt: dat kiezen tussen twee dingen.Â
Keuzes in de zin van afwegen, lijstjes maken met voors en tegens, zijn nutteloos en eigenlijk niet bestaand, behalve in ons denken. Leven vanuit de redeneringen van ons denken is geen leven. Dat is denken. Leven is iets heel anders. Leven is in contact zijn met wat je waarlijk diep van binnen voelt (intuïtie) in alle opzichten en nadenken doe je als je moet overleven.Â
Zodra je merkt dat je aan het afwegen bent omdat je denkt te moeten kiezen tussen twee dingen, kun je beter gaan afwassen, wandelen, een boek lezen, werken aan iets - kortom iets doen wat niets te maken heeft met die zogenaamde keuze. Je weet op dat moment dat je redeneert vanuit je verleden, vanuit jouw verhalen en aannames. Vanuit datgene dat jij niet bent. En daar ontstaat de angst. Ik kan je vertellen dat je eigenlijk alles weet. Van binnen. Het enige vereiste is: vertrouwen in dat wat van binnen zit. Altijd. Bij alles. Zonder uitzondering.
Alle keuzes die ik vroeger maakte, kan ik niet meer terugdraaien. Heb ik er spijt van? Met de inzichten van nu? Toen wist ik niet beter. Nu wel. Nu vertrouw ik feilloos op die stem van binnen. Mijn leven is simpel en mijn hoofd rustig. Heerlijk.
#WoW betekent Write on Wednesday. Iedere woensdag op X/Twitter verzint @karinwinters of Irene de @verwondervrouw - initiatiefnemers van de #WoW -Â een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen, dus voel je vrij mee te doen.
Herkenbaar :-)