Wonderbaarlijk is het
De grootsheid van de mens
Binnen in een zaal of buiten in de olijfboomgaard, woensdag of zondag, veel yoga-beoefenaars of weinig, in twee talen of alleen in het Portugees, iedere sessie is anders. De locatie, de dagen van de week, de aanwezigen, mijn staat van zijn, alles heeft invloed op de sessie die verschijnt. Ik heb lang geleden afgeleerd om mentaal strakke lessen voor te bereiden. Die manier van lesgeven past decennia niet meer bij me. Het is me te gekunsteld en niet passend bij mij op dat moment of bij de groep die present is. Het heeft wel even geduurd voordat ik het volledige vertrouwen had in wat er zou verschijnen aan instructies. Want dat is het. Er verschijnt via mij een serie oefeningen die ik zelf niet had kunnen verzinnen en die altijd past bij de hele groep. Wonderbaarlijk is het.
Natuurlijk weet ik iets van yoga, ben ik ook opgeleid ooit. Toch was het jarenlange traject wat daarna volgde - het leven leven - de beste opleiding samen met veel zelfstudie en -onderzoek en gedisciplineerd trainen hebben me zo gebracht tot waar ik nu ben.
Wanneer ik dit traject, deze ontwikkelingsweg - zou moeten samenvatten in een zin, dan zou het deze zijn:
van denken naar voelen
Pas toen ik alle gevoelens en emoties die mijn lichaam mij voorschotelde durfde toe te laten, begreep ik dat het denken geen nut heeft om in contact te kunnen zijn met de grootsheid van het mens zijn. Het denken is goed om te overleven. Om te leven zit het alleen maar in de weg. Leven vraagt om bewust te zijn van dat was ons leidt. Ik noem dat het oneindige veld waar alles wordt geweten en dat er altijd is om ons leven te veraangenamen. Iedereen kan daaruit putten. En dat is nou precies de plek waar de inhoud van de yogasessies vandaan komt. Iedere keer anders, iedere keer indrukwekkend. Geloof me ik doe het niet, ik volg mijn gevoel voor honderd procent. Ruim een uur zonder te hoeven denken en dan voelen hoe ieder individu in de groep langzaam versmelt met zichzelf, met mij en met elkaar.
Als ik de gezichten zie na zo’n sessie, de blik in de ogen, dan weet ik dat we allemaal gewandeld hebben door dat oneindige veld.
Het was vanochtend weer een prachtige bijeenkomt die er zonder jullie niet zou zijn geweest. Ik ben er nog stil van en ten diepste dankbaar. Ik wens dat iedereen die er ook klaar voor is dat een keer kan meemaken. Het zou zomaar je leven kunnen veraangenamen.