Lijden is de norm voor het leven

Pinksteren is onder het tapijt geveegd

Pentecost | EL GRECO (DOMENIKOS THEOTOKOPOULOS) | Copyright ©Museo Nacional del Prado

(PORTUGUÊS) (ENGLISH)

Wat me ieder jaar weer opvalt, is dat hier op het Iberisch schiereiland Pinksteren bijna niet bestaat. Toen ik dat ontdekte was ik eigenlijk wel verbaasd. Zo katholiek als deze landen pretenderen te zijn zo weinig hebben ze op met Pinksterzondag. Nog vreemder vind ik, dat Nederland Pinkstermaandag kent als officiële vrije dag. Hoewel die dag wel op de nominatie staat om ingeruild te worden voor een Islamitische feestdag. 

Mijn moeder – Indisch katholiek – overhoorde mij de laatste jaren van haar leven - ze heeft de hoop op meer bewustwording in mij nooit opgegeven - de betekenis van Kerstmis, Pasen en Pinksteren. 

Uiteindelijk kon ik haar een korte samenvatting geven:

Met Kerstmis vieren de christenen een feestje vanwege de geboorte van Jezus, alles rondom Pasen is een grote lijdensweg, dan wordt Jezus gekruisigd. Paaszondag staat Jezus op uit de dood en verschijnt nog een keertje met een boodschap die maar niet doordringt tot de mensen en Pinksteren zou het allergrootste feest moeten zijn omdat de mensheid als laatste redmiddel de heilige geest over zich krijgt uitgestort. Om alsnog te ontwaken zodat iedereen het leven zou gaan leven zoals het bedoeld is. In pais en vree met zichzelf en met elkaar. 

Ik vind het verhaal van Jezus een mooi verhaal tot en met Pinksteren. Daarna wordt het stil in christenland. Ik vind trouwens dat er nog veel meer mooie en vooral optimistische verhalen zijn over wijze mensen die iets hebben verteld en waar de mensheid niets mee doet. Misschien waren al die wijze woorden wel iets te vroeg. Stel dat er nu in de 21ste eeuw een soort Jezus opstaat. Wat zou er dan gebeuren? Zou het nog steeds te vroeg zijn? Nee, ik geloof niet dat het te vroeg of te laat is. Het is gewoon niet nodig als de mensheid zou leren dat het volgen van een leider impliceert dat ze zichzelf slaaf maakt. Dat is wat er gebeurt wanneer wij onze autonomie overgedragen aan een ander. Of het nou de koning is, de keizer, de minister-president of een andere verloren ziel.  

Maar even terug naar de vraag waarom Pinksteren hier in Portugal en in mijn buurland Spanje geen aandacht krijgt. Wel, daar heb ik iets op bedacht. 

De kerk heeft door de eeuwen heen door bangmakerij het volk in zijn macht gekregen. De Bijbelse verhalen zijn zo uitgelegd en herschreven dat het gewone volk geen stap meer durfde te zetten uit angst voor represailles. Het volk heeft leren lijden en als het maar genoeg lijdt dan komt het later als je dood bent wel goed. Dat was de boodschap. Daarom wordt Semana Santa (de week voorafgaand aan Paaszondag) hier zo uitbundig gevierd met processies en al. Daarbij valt de viering van Kerstmis in het niet. Ik voel in de aanloop naar Semana Santa en gedurende die week een grijze wolk over de mensen komen. Ze gaan serieus kijken en lijden op commando van de kalender. Daarna gaan alle families gezellig en luidruchtig met elkaar eten. Urenlang. Als het over lijden gaat is het dus goed. Daar zijn ze hier specialist in. Luister maar naar de fado en de Spaanse duende. Pinksteren is hors catégorie want uitermate goed nieuws. De kerkleiders zwijgen de dag waarop het licht naar de mensen werd gebracht, dood. Het leven gaat die dag door alsof er niets aan de hand is. 

Ik denk net als mijn moeder nog steeds dat als er dan zo nodig godsdienstige feesten gevierd moeten worden dat Pinksteren een hoofdprijs verdient. Ieder jaar weer de kans om wakker te worden. Wat wil een mens nog meer?

Mijn websites liesbethsteur.com en yogastudiomarvao.com zijn niet meer in de lucht. Vergeet dus niet je hier bij mijn Nederlandse Substack pagina in te schrijven. (Ik heb ook een Engelse en een Portugese Substack pagina). Je hoeft niet te betalen en dat mag natuurlijk wel, want schrijven is ook werk. Door je in te schrijven blijf je altijd op de hoogte van nieuwe artikelen, blogs, overpeinzingen, gebeurtenissen en van mijn leven in Portugal in het algemeen.

En je mag dat wat ik schrijf altijd delen met anderen van wie je denkt dat ze het op prijs stellen om te lezen.