Hoe belangrijk is vroeger voor mij?

Is dat een rare vraag?

De Duindorpse duinen

Ik stel de vraag zelden aan mezelf behalve als in mijn leven “vroeger”ineens opduikt. En dat gebeurde toen ik naar Nederland zou gaan voor een kort familiebezoek. Ik maak dan meestal wel een afspraak met een vriendin van lang her en dat is het. Dit keer had iemand anders van vroeger gehoord van mijn korte verblijf en vroeg me of ik wilde lunchen met hem en nog een setje van vroeger. Ik zei ja en wist tegelijkertijd dat het niet handig was. Ik kan namelijk nooit meer de persoon van vroeger zijn.

De vraag rees wat ik met dat vroeger moet? Ik heb daar zelden een goed gevoel bij.

Na de lunch zat ik de boel te overpeinzen. Het was heus gezellig en weet je: ik voelde me niet senang. Alsof dat vroeger een gepasseerd station is. Verhalen over wie er al dood zijn en over oude avonturen. Ik hoor niets nieuws. Alles kabbelt op dezelfde manier voort. Ik voel geen ware interesse voor de grote golfbewegingen die door het bewustzijn van de mensheid en over de hele wereld stromen en belangrijker nog, voor de diepe onderstroom die langzaam en zeker aan de oppervlakte verschijnt.

Niet dat het moet. Het is een keuze om in je comfort zone te blijven of om op avontuur te gaan. Dat laatste deed ik en niet voor niets. Dat had alles te maken met mezelf. Ik had behoefte aan ruimte en lucht en om de weg naar binnen te gaan. Weg uit een stramien waar ik natuurlijk ooit zelf voor koos al was het niet bewust.

In dat stramien heb ik veel leuke, vermakelijke, pijnlijke, extreem grappige en rare dingen meegemaakt. Een rijk leven noemen ze dat en alles wat ik heb gedaan kon me nooit boeien. Ken je dat liedje van Peggy Lee Is that all there is? Dat dus.

Sinds ik in de Serra de São Mamede in Portugal woon met mijn creatieve man is een vervuld gevoel bijna dagelijkse kost. Wat een rijkdom om zo te mogen leven en zo dicht bij mezelf.

Dus daar zat ik in de tuin van een Haags etablissement tussen pakken en dassen, sjieke boomers en met lieve vrienden van vroeger en neuriede zacht voor me uit: Is that all there is?