De kikkerkoning

en mijn verhaal over hem

(PORTUGUÊS) (ENGLISH)

De realiteit:

De kikker heeft een kroontje op zijn kop en zijn bek staat open. Hij zit daar bij de waterfontein. Doodstil. Of het nou regent of de zon schijnt, hij is er en is stil. Dagelijks loop ik vele malen langs hem.

Het verhaal:

Iedere keer als ik voorbij loop lijkt het alsof hij iets wil vragen. Zou hij wel gelukkig zijn? Zo uit het verre buitenland naar een nieuw onderkomen verhuizen is namelijk geen sinecure. Ik kocht hem in oktober 2015 bij een kunstenares in Krakau, Polen. Haar winkeltje stond vol keramiek. Bij het zien van deze kikkerkoning dacht ik: jij hoort bij mij op de boerderij. Maar, alleen is maar alleen dus kocht ik ook een pad. Die zit bij het zwembad. Ze kunnen elkaar zien, maar dan moet de kikkerkoning wel naar links kijken. 

Die dubbele aanschaf was ingegeven door twee verhalen:

Een heersend bijgeloof hier in Alentejo (en misschien wel heel Portugal, dat weet ik niet) is dat kikkers je woonstee beschermen tegen zigeuners met slechte bedoelingen zoals inbreken. Niet dat er hier in de buurt zigeuners zijn. Toch geloven de autochtonen dat zigeuners bang zijn voor kikkers (of dat ook geldt voor padden weet ik niet) en echt geen stap verder durven te zetten als ze er eentje zien.

Het tweede verhaal is dat ik sinds een paar jaar denk te weten dat wij mensen afstammen van de kikkers. Je zou het niet zeggen. Zo vrolijk als die diertjes rondspringen en kwaken, zo serieus en kromgebogen de mensen zijn. Er zit wel een hele tijd tussen natuurlijk en toch zijn de kikkers zichzelf gebleven. Ze maken geen verhalen. Geen grote en geen kleine. En dat kun je van de mens niet altijd zeggen.

Ik krijg natuurlijk nooit antwoord op mijn vraag of de kikkerkoning wel gelukkig is. Ik moet in ieder geval altijd lachen als ik hem zie. Ik hou namelijk van het verhaal dat ik gemaakt heb over hem.

Vergeet niet je in te schrijven. HET IS GRATIS.

 Zo blijf je altijd op de hoogte van nieuwe artikelen, blogs, overpeinzingen, gebeurtenissen en van mijn leven in Portugal in het algemeen.

En je mag dat wat ik schrijf altijd delen met anderen van wie je denkt dat ze het op prijs stellen om te lezen.