De dag is om voordat ik het weet
Zes in plaats van zeven dagen
Soms heb ik van die weken die zes dagen duren in plaats van zeven. Tegen de tijd dat het vrijdag is valt me dat op omdat ik geen blog heb klaargezet voor plaatsing op vrijdag wat ik meestal doe. Wat heb ik dan wel gedaan? Dat is altijd weer de vraag. Door wat of wie heb ik me laten afleiden? Je zou toch denken dat ik als gepensioneerde ruim in mijn tijd zit. Tijd genoeg voor alles natuurlijk net als vroeger toen mensen zoals ik fulltime werkten en ook nog een gezin draaiende hielden. Het verschil is dat ik nu tijd neem voor gesprekken, praatjes met de buren en in de buurtwinkel de enige kassa als kletskassa eer aan doe. Ik wil wel weten wat er allemaal speelt in ons dorp en hoe het met iedereen gaat.Â
Deze week was ik bijvoorbeeld bij de presentatie van de seniorenuniversiteit van Marvão. In de grote niet verwarmde toneelzaal van ons dorp. Dat niet verwarmen is normaal hier hoor. Die Universiteit biedt allerlei gratis cursussen aan voor vijftigplussers. Om onder andere de gemeenschapszin te vergroten in deze krimpende gemeente en de mensen uit hun huis te krijgen. Yoga maakt naast onder andere Engels, toneel, zang en muziek en informatica deel uit van het aanbod. Zo’n presentatie is niet in een uurtje gedaan. Dat duurt een feestelijke middag met koor en zang en het voelt als deelnemen in een film. Ik zie ook nog eens genoeg ingrediënten voorbij komen voor wat mooie verhalen.Â
De hardwerkende organisatie van de universiteit is blij met de hoeveelheid inschrijvingen (voor yoga zijn het rond de dertig). Het enthousiasme is er. En dat is een goed begin. De eerste les heb ik vanochtend gegeven. Even terug naar af voor mij want de meeste deelnemers hebben nog nooit yoga gedaan en de vrouwen (99% is vrouw) zijn eigenlijk op zoek naar ontspanning. In hun hoofd. Na een les van een uur zag ik blije gezichten en iedereen bleef praten.Â
Nu kun je zeggen, je hebt toch het hele weekend om te schrijven? Wel, dit weekend is de start van een serie workshops die ik samen met Coen geef onder de titel: Wereldvrede begint bij jezelf. We hebben een groep op zaterdag en dinsdag. De workshops zijn maandelijks gedurende zes maanden. Want met kleine stappen bereik je de grootste veranderingen.Â
Nou heb ik toch een korte blog geschreven.
Vergeet niet je in te schrijven. HET IS GRATIS.Â
Zo blijf je altijd op de hoogte van nieuwe artikelen, blogs, overpeinzingen, gebeurtenissen en van mijn leven in Portugal in het algemeen.
En je mag dat wat ik schrijf altijd delen met anderen van wie je denkt dat ze het op prijs stellen om te lezen.
Hee Liesbeth, wat fijn je hier te treffen!